AHHH KAVAKLAR...

Özledim evet,insan bu kadar çok sevdiği bir varlığın acı veren yokluğuna nasıl alışır ? Hep yanımda değildi önceden ona da evet ama o istediği zaman gelirdi,ben gel derdim gelirdi..Kavuşurduk yine bir kaç gün de olsa aradaki görüşülmeyen zamanı yok ederdik,hiç ayrılmamışçasına..

Eee artık evlendi o,kendine ait ayrı bir hayatı var,daha ağır sorumlulukları var..

       
          Bu yazı ara ara görüşsek de onsuz geçirdim,şimdi uzun bir kış var önümde yine onsuz geçireceğim..Telefonlarla,mesajlarla yetineceğim..

Benden 5 yaş küçük mü,yok aslında hiç öyle değil benden 5 yaş büyük gibi çoğu zaman..Benim dertlerimle uğraşırken, ağladığımda benimle ağlarken,şikayet ettiğim her şeyi kendince güzelleştirirken , sırlarımı paylaşırken, kendince beni mutlu etmeye çalışırken hep büyük benden ...

Yazmıştım ya zaten ona hissettiklerimi , okudum da sonra ne çok eksik geldi..

Dün Eskişehir bile güzel gelmedi gözüme,sensiz yaptığım alışveriş...tek başıma yediğim çikolatanın bile tadı yoktu ki..
Nedir bu hüznün sebebi,niye özlemim depreşti.? Yarın annemin yanına gidiyor olup benim gidememem mi ?

Bir de son zamanlarda dinlediğim Kavaklar var,Sezen Aksu var..Gözlerimi dolduran, burnumu sızlatan ,içimi acıtan ,kapıldım bir duygu seline gidiyorum..

İşte ben bu haftaya böyle başlıyorum...